حال

لحظه حال 

در دنیای امروز خیلی راحت می توان بی توجه بود چون زندگی کردن و در آرزوی فردا بودن، روش زندگی امروزی است و آن قدر در این زمینه ماهر شده ایم که اکثر ما بندرت در زمان حال زندگی می کنیم، ما یا نگران آینده هستیم و یا افسوس گذشته را می خوریم و قبل از این که متوجه شویم، عمرمان تمام می شود و تازه در می یابیم که به قدری درگیر خاطرات گذشته و یا رؤیاهای آینده بوده ایم که فراموش کرده ایم از لحظه لحظه عمرمان لذت ببریم و از روند فعلی زندگی خویش خرسند باشیم ولی آنقدر خود را برای شغل، درآمد، فرزندان، بازنشستگی و غیره آماده می کنیم که اگر همه آنها را کنار هم بگذاریم، متوجه می شویم که در واقع همیشه خود را برای پایان زندگی خویش آماده می کنیم